Ambulancechauffeur Raymond Zuidwijk verscheen zaterdag bij de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie 2020 om zijn verhaal te doen. Hij heeft de afgelopen weken veel patiënten vervoerd die voorheen altijd gezond waren. De grote gemene deler was dat al deze mensen drie tot vijf dagen na de eerste coronaprik of soms een week na de tweede prik uitvalsverschijnselen kregen: benauwdheid, embolieën, tia-achtige verschijnselen en beroertes.
“Dat vind ik raar,” zei hij. “Vanmiddag nog een man van 60 met een infarct terwijl hij drie dagen geleden is gevaccineerd. Het rottige is dat dit verband niet is aan te tonen. Maar het is toch wel heel toevallig dat de bijwerkingen bloedstolsels zijn en dat deze mensen allemaal deze klachten hebben.” Zuidwijk heeft dit patroon naar eigen zeggen nog nooit eerder ontdekt.
De ambulancechauffeur wees erop dat een collega van de spoedeisende hulp na haar vaccin enkele uren uitvalsverschijnselen heeft gehad, waaronder een afhangende mondhoek. Ze raakte vervolgens in paniek.
“Er zijn duizenden mensen die geen last hebben van die vaccinatie, maar als ik dan zie dat dit soort dingen gebeuren en we stellen er vragen over, dan word je meteen weggezet. En daar kan ik niet zo goed tegen,” zei Zuidwijk, die zich niet laat vaccineren tegen corona. “Mensen moeten zich goed kunnen laten informeren.”
Bron: Artsenvoorvrijheid.be
WERELDWIJDE VACCINATIE 
“Het rottige is dat dit verband niet is aan te tonen.”
Het verband is zeker aan te tonen en wel statistisch met de wet der grote aantallen. Ik beperk het even tot sterfte. Mensen hebben op elke leeftijd een bepaalde levensverwachting. Voor de gehele bevolking is dat 80. Iemand van 80 heeft echter niet de kans elk moment te overlijden. Die heeft opnieuw een levensverwachting van (even gesteld) 5 jaar. De kans, dat hij 80 wordt, is immers 100%, want hij heeft het gehaald. Als je er een subpopulatie van gevaccineerden uit haalt en de levensverwachting is ineens 84,5, dan is er een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, dat het vaccin de boosdoener is. Zo stellen we ook de veiligheid van een vaccin vast. Bij echt bewijs duik je in de chemische processen en de complexe samenwerking van alle systemen van het menselijk lichaam. Deze complexiteit gaat veelal het bevattingsvermogen van de mens te boven, vandaar de toevlucht tot statistiek.
Verder moeten we niet vergeten, dat een vaccin geen menselijke verdachte is, dus dat we niet het principe ‘onschuldig tot het tegendeel is bewezen’ hanteren, maar het voorzorgsprincipe.